علی بن ابیطالب به منزله جان رسول اکرم (صلی الله علیه وآله)

پیوند معنوی پیامبر و امام معصوم (علیه السلام) را باید در حقیقت ولایت جستجو کرد، زیرا باطن نبوت همانا ولایت الهی است که این منزلت کبری مشترک بین رسول الله (صلی الله علیه وآله) و امام است . البته اختصاص وحی تشریعی به رسول اکرم (صلی الله علیه وآله) و امتیاز ویژه آن حضرت که پایه تقدم و مایه ترجح آن ذات مقدس نسبت به همه امامان معصوم (علیه السلام) است، هم چنان محفوظ خواهد بود .
چون از لحاظ ولایت که پشتوانه نبوت است، رسول اکرم (صلی الله علیه وآله) و امیرالمؤمنین (علیه السلام) سهیم اند لذا می توان وجود گرامی علی بن ابیطالب (علیه السلام) را به مثابه جان مبارک نبی اکرم (صلی الله علیه وآله) تلقی نمود . در این رابطه به دو نمونه نقلی بسنده می شود:

کانال کمیل

 _{^{نوشته های وصیت نامه یکی از 300 شهدای محاصره شده در کانال کمیل :}}

امروز پنج روز است که در محاصره هستیم ...
آب را جیره بندی کرده ایم ، نان را جیره بندی کرده ایم ...
عطش همه را هلاک کرده است
همه را جز شهدا که حالا انتهای کانال کنار هم خوابیده اند
دیگر شهدا تشنه نیستند 
فدای لب تشنه ات پسر فاطمه(س)

اللهم ارزقنا ترکشاً ریزاً ...

استاد سرکار گذاشتن بچه‌‌ها بود. روزی از یکی از برادران پرسید: «شما وقتی با دشمن روبه‌رو می‌شوید برای آنکه کشته نشوید و توپ و تانک آنها در شما اثر نکند چه می‌گویید؟» آن برادر خیلی جدی جواب داد: «البته بیشتر به اخلاص برمی‌گردد والا خود عبادت به تنهایی دردی را دوا نمی‌کند. اولاً باید وضو داشته باشی، ثانیاً رو به قبله و آهسته به نحوی که کسی نفهمد بگویی: اللهم ارزقنا ترکشاً ریزاً بدستنا یا پاینا و لا جای حساسنا برحمتک یا ارحم‌الراحمین» طوری این کلمات را به عربی ادا کرد که او باورش شد و با خود گفت: «این اگر آیه نباشد حتماً حدیث است» اما در آخر که کلمات عربی را به فارسی ترجمه کرد، شک کرد و گفت:«اخوی غریب گیر آورده‌ای؟»

شَهْرُ رَمَضَانَ {ماه رمضان}

الَّذِیَ أُنزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ

{همان که پایین آمده است (نازل شده است) در آن قرآن}

هُدًى لِّلنَّاسِ وَبَیِّنَاتٍ مِّنَ الْهُدَى وَالْفُرْقَانِ 
{هدایت گری ست برای مردم و (دارای) دلایل آشکارِ (بینات) هدایت و جدا کننده حق از باطل (فرقان)}
فَمَن شَهِدَ مِنکُمُ الشَّهْرَ فَلْیَصُمْهُ
{پس هرکه درک کند از شما ماه (رمضان) را پس باید روزه بگیرد آن را}
وَمَن کَانَ مَرِیضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِّنْ أَیَّامٍ أُخَرَ 
{و هرکس مریض باشد و یا در سفر،پس (برای او) عِده ای ست از روز هایی دیگر (باید قضایش را به جا آورد)}
یُرِیدُ اللّهُ بِکُمُ الْیُسْرَ وَلاَ یُرِیدُ بِکُمُ الْعُسْرَ
{می خواهد خداوند برای شما آسانی را و نمی خواهد برای شما سختی را}
وَلِتُکْمِلُواْ الْعِدَّةَ وَلِتُکَبِّرُواْ اللّهَ
{تا سرانجام کامل کنید شمار (روزهاى روزه) را و تکبیر بگویید (بزرگ بشمارید) خداوند را}
عَلَى مَا هَدَاکُمْ{براى اینکه (او) شما را هدایت کرده است}
وَلَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ {و باشد که شکرگزار باشید}
بقره 185

وَإِذَا سَأَلَکَ عِبَادِی عَنِّی

وَإِذَا سَأَلَکَ عِبَادِی عَنِّی
{و هنگامی که می پرسند از تو بندگان من درباره ی من}
فَإِنِّی قَرِیبٌ {(بگو) من نزدیکم}
أُجِیبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ 
{اجابت می کنم دعای دعاکننده را،هنگامی که بخواند مرا}
فَلْیَسْتَجِیبُواْ لِی وَلْیُؤْمِنُواْ بِی
{پس گردن نهند به (فرمان) من و ایمان آورند به من}
لَعَلَّهُمْ یَرْشُدُونَ {باشد که راه یابند}
بقره 186

...

اشعاری در وصف مرحوم سیدجواد ذاکرطباطبایی(به مناسبت سالگرد درگذشت آن مرحوم ))

 هرگز نمرد رمز دوامش حسین بود...

او یک رفیق داشت که نامش حسین بود

****

یاامیرالمومنین علیه السلام

ذوالفقارت شکل"لا" با دسته ای کوتاه بود
"لا اله"آن روز در دستان "الّا الله" بود

تیغ را بالا که بردی ، آسمان رنگش پرید
تا فرود آمد ، زمین خود را کمی پایین کشید

"ما رَمَیتِ"تیر تو زیباست ، بر دل میزنی
چونکه از دل میزنی یک راست بر دل میزنی

ذوالفقار آنگونه با سرعت به هرکس خورده است
مدتی مبهوت مانده تا بفهمد مُرده است

باز هم حس میکنم حوض دلم دریا شده است
مثل اینکه یا علی هایم صد و ده تا شده است

آوینی نامه 2

شهادت یک لباس تک سایز است. 

هر وقت و هر زمان اندازه ات را به لباس شهادت رساندی،
هر جا باشی با شهادت از دنیا میروی ...

"شهید آوینی"

آوینی نامه

آرمان خواهی انسان مستلزم صبر رنجهاست پس برادر خوبم ، برای جان بازی در راه آرمانها یاد بگیر که در این سیاره رنج ، صبور ترین انسانها باشی.

شهید سید مرتضی آوینی

تبریک سال جدید

سینه زنی که سینه اش شد کبود
امسال هم گذشت و حرم روزی اش نبود

پی نوشت: 
باشد قرار کرب و بلا سال پیش رو

****************************