اشعاری در وصف مرحوم سیدجواد ذاکرطباطبایی(به مناسبت سالگرد درگذشت آن مرحوم ))

 هرگز نمرد رمز دوامش حسین بود...

او یک رفیق داشت که نامش حسین بود

****

مــا را به مجلـــــس آقا کشـــیـــد و رفــــــت

دیوانــه ای که از قفــس آخر پریـــد و رفــت

دلگیـــر بود طعنـــــه ی مارا شنیــــد و رفت

شکــر خدا که فاطمـــه او را خریــد و رفــت

 

از خاطــره ام نمیــــرود آن ســـوز و آن صدا

یک یا حسیـــن گفــت و دلـــم رفـــت کربــلا

او شـــــامل عنایــــــــت پروردگـــــــار شــــد

پـــای حسیـــن مانــــــد اگر ماندگــــار شــــد

روزی که رفــــت کشـــــورمان داغــدار شد

دلهایمــــــان میـــــان حــــــرم بیقـــــرار شــد

 

 دیدم به خواب خوش که بدستـش پیاله بود

در بیـــــن روضــــه روی لبـــش آه و ناله بود

او بــا رســـــول تـــــرک سحــــر هم پیاله بود

کنــــج بهشـــــت نوکـــر خانــم سه ساله بود

**** 

هر کــــــس حسیـــن گفتـه که ذاکر نمیشود

آآآآآآآآآآآی مردم غـلام فاطمــــه کافـر نمیشود

****

هیئتی هستــــم و سلطـــــان جهانم بخـــدا            عاشـــــــــق دیـــدن روی مـــه یـــارم بـــخدا

سرخط مشق شـبم عشق به سید ذاکــــــر            چو رســــــولم و پــــی نام و نشـــانم بــخدا

مثــــــــل اتـــــــش که به نیـزار بیفتد در بـــاد            اتشــــــی بعــــد تــو افتــــاد به جــــانم بخدا

مـــــــــرغ افلاکی هیئـــت، خط پروازت کــــو؟            تــــا از آن سمـــــت دلـم را بپرانـــــم بخــــدا

امــدم زائـــــر چشمـــان سیاهــت باشــــــم            بغـض خود را سر قبـــــــرت بتکانـــــم بـــخدا

ســـوز مستـــانه ی تو دیدم و دیوانه شـــدم            اری دیــــــوانه و رســـــوای جهـــــانم بخـــدا

سهم عاشق شدنت طعنه و دشنــام نبـــود            زیر اوار غمـــــت مــویــــــه کنـــــانم بــــــخدا

ان کسانی که تو را مرتد و بی دین خواندنــد            بعــــــد تـــــو قفـــــل زدنــــد روی لبانم بخدا

مانده ام این همه تحقیــر شدی دم نـــــزدی            حیرتـــــم تا که تو را من چه بخـوانـم به خدا

مـن از این قــــوم ریــــــا کار بدم می ایــــــــد            مـن از این مرده پرســـتان به فغانـــــم بخدا

کفر اگر عشق ابالفضل وحسین بن علیست            تا ابــــــــد کافـــــر و دیــــوانه بمــــانم بخــدا

عهــــــد کــردم که دگــر بعد تو لــب وا نکنـــم           باز با یــاد تو گــــــل کرد دهــــــانم بـــــــخدا

اشعاری از زبان خود سید جواد:

کلب کـــــــــوی  ســـــاقـــــی میخانـــــه ام                    چهـــارده معصـــومی ام، دیوانـــــه ام

با کمنــــــد عشـــــــق زنجیــــرم کنیـــد                    ازدیـــــــار عاقــــــلان بیــــــگانـــــه ام

گــــــردشــــمع روی زیبـــای حسیـــــن                    تـــــا خـــدا باقـــــی بُوَد پروانـــــــه ام

چشـــم شهــلای ابوالفضــلم بس است                    ســـرخوش از آن نرگس مستانــــه ام

حــــــال مــــن از زینـــب زهــــرا بپــرس                    کــزغمــــش ویـــرانه در ویـرانــــه ام

روضــــه رضــــوان بُــــوَد مـــأوای مــــن                    مـــــرغ خوش الحـــان آن کاشانــه ام

با رقیــــــه(س) از ازل مونــــس شـــدم                    ذاکـــــــرم، مــــــداح آن دُردانــــــه ام

 

منبع:http://eshgh-zaker.blogfa.com/