علی بن ابیطالب به منزله جان رسول اکرم (صلی الله علیه وآله)
پیوند معنوی پیامبر و امام معصوم (علیه السلام) را باید در حقیقت ولایت
جستجو کرد، زیرا باطن نبوت همانا ولایت الهی است که این منزلت کبری مشترک
بین رسول الله (صلی الله علیه وآله) و امام است . البته اختصاص وحی تشریعی
به رسول اکرم (صلی الله علیه وآله) و امتیاز ویژه آن حضرت که پایه تقدم و
مایه ترجح آن ذات مقدس نسبت به همه امامان معصوم (علیه السلام) است، هم
چنان محفوظ خواهد بود .
چون از لحاظ ولایت که پشتوانه نبوت است، رسول اکرم (صلی الله علیه وآله) و
امیرالمؤمنین (علیه السلام) سهیم اند لذا می توان وجود گرامی علی بن
ابیطالب (علیه السلام) را به مثابه جان مبارک نبی اکرم (صلی الله علیه
وآله) تلقی نمود . در این رابطه به دو نمونه نقلی بسنده می شود:
اول: آیه مباهله: «فمن حاجک فیه من بعد ما جائک من العلم فقل تعالوا ندع
ابنائنا و ابنائکم و نسائنا و نسائکم و انفسنا و انفسکم ثم نبتهل فنجعل
لعنت الله علی الکاذبین؛ پس هر کس با تو درباره عیسی (علیه السلام) در مقام
مجادله برآید بعد از آنکه به وحی خدا به احوال او آگاهی یافتی، بگو:
بیایید ما و شما بخوانیم فرزندان و زنان و نفوس خود را تا با هم به مباهله
برخیزیم، یعنی در حق یکدیگر نفرین کرده و در دعا و التجا به درگاه خدا
اصرار کنیم تا دروغگو و کافران را به لعن و عذاب خدا گرفتار سازیم .» (1)
در این آیه طبق نقل مورخان صدر اسلام، و مفسران نامدار، حضرت علی (علیه السلام) به منزله جان رسول گرامی تلقی شده است .
دوم: حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه وآله) به امیرالمؤمنین (علیه السلام) فرمود: «انک تسمع ما اسمع و تری ما اری؛ یعنی تو می شنوی چیزی را که من می شنوم و می بینی چیزی را که من می بینم » (2) ، و حضرت علی (علیه السلام) در این باره فرمود: «اری نور الوحی والرسالة واشم ریح النبوة؛
یعنی من نور باطنی و معنوی وحی و پیامبری را با چشم ملکوتی می بینم و بوی
غیبی نبوت را با شامه دل ادراک می کنم » (3) ، و چون مهبط وحی الهی همانا
قلب مطهر رسول اکرم (صلی الله علیه وآله) است: «نزل به الروح الامین × علی قلبک لتکون من المنذرین؛
یعنی جبرییل روح الامین و فرشته بزرگ خدا نازل گردانید و آن را بر قلب تو
فرود آورد تا خلق را متذکر ساخته و از عذاب خدا بترسانی . » (4)
اگر حضرت علی (علیه السلام) بخواهد نور وحی و رسالت را با بصیرت قلبی ببیند
و بوی نبوت را استشمام نماید، حتما باید در محدوده جان رسول گرامی (صلی
الله علیه وآله) با آن حضرت، پیوند غیبی داشته باشد و همین معنا مصحح تنزیل
روح علوی به منزله روح نبوی - علیهما آلاف التحیة والثناء - خواهد بود .
البته منشا همه این آثار مثبت، همانا این است که حضرت علی بن ابیطالب (علیه
السلام) انسان کامل، خلیفة الله و مظهر تام همه اسمای حسنای الهی است، لذا
همتای مجموع نظام کیانی از یک سو و کفو و هم سنگ قرآن کریم از سوی دیگر و
به مثابه جان رسول اکرم (صلی الله علیه وآله) از سوی سوم خواهد بود و این
همان کون جامع حضرات خمس است .
1. آل عمران، آیه 61 .
2 . نهج البلاغه، خطبه 192 (قاصعه) .
3 . همان .
4 . شعراء، آیه 194 . --
منبع: آیة الله جوادی آملی - تنظیم و تدوین: حجة الاسلام والمسلمین محمدرضا مصطفی پور ،پاسدار اسلام ؛ اسفند 1379 و فروردین 1380، شماره 231 و 232 ؛ص 6.
سلام برادر، ممنون از نوشته خوبت.
برو ای گدای مسکین در خانه علی زن